Thuis komen bij mezelf: Een reis van heling en zelfacceptatie

Jarenlang heb ik last gehad van intense paniekaanvallen en angsten. Het werd op een gegeven moment zo overweldigend dat ik op spoed belandde. Tijdens een bezoek aan een neuroloog kwam ik erachter dat mijn amygdala - het kleine maar krachtige deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het inschatten van gevaar - in overdrive was. Mijn lichaam kreeg voortdurend signalen dat er iets mis was, zelfs als er geen onmiddellijke dreiging was.

Lange tijd heb ik onophoudelijk gezocht naar wat er “mis” met me was. Ik volgde therapie, probeerde in versies van mezelf aan te passen zodat anderen me zouden aanvaarden. Ik zocht wanhopig naar antwoorden. Maar pas na een goede nacht slaap klikte er iets in me: ik had mijn hele leven geprobeerd om mezelf te herstellen, zonder ooit te beseffen dat er eigenlijk niets mis was.

Mens zijn betekent diep voelen. Het betekent fouten maken, ervan leren en onszelf kwetsbaar opstellen. Het betekent hulp vragen als we die nodig hebben en alle emoties omarmen die horen bij het mens-zijn. Op dat moment van helderheid realiseerde ik me dat mijn reis niet ging over het herstellen van mezelf, maar over het accepteren van mezelf, precies zoals ik ben.

Met dit nieuw perspectief begon ik alle hulpmiddelen die ik in de loop der jaren had verzameld te integreren in een helende praktijk. Ik combineerde meditatie van een boeddhistisch klooster in België, yoga van mijn opleiding in India, klanktherapie van een cursus in Nepal. Maar het belangrijkste element dat ik nog niet volledig had omarmd was zelfacceptatie.

Zelfacceptatie werd uiteindelijk de rode draad die alles met elkaar verbond. Het ging er niet om de angst weg te duwen of mijn angsten te negeren - Het ging erom te blijven, ze toe te laten en mezelf de ruimte te geven alles te voelen dat er naar boven kwam, zonder oordeel. En dit is precies waar Somatic Experiencing (SE) een belangrijke rol speelt.. Mijn voortdurende SE-training helpt me mijn zenuwstelsel te reguleren en anderen te begeleiden om hetzelfde te doen.

Het lichtpunt van dit verhaal: ik wil de hulpmiddelen delen die me hebben geholpen om weer thuis te komen bij mezelf. Ik wil een ruimte bieden waar ook anderen dat ook kunnen doen. Een plek waar we opnieuw kunnen verbinden met ons lichaam, onze ademhaling en onze innerlijke wereld. Een ruimte waar we ons kunnen laten zien zoals we zijn en de menselijkheid kunnen omarmen die ons maakt tot wie we zijn.

Als mijn verhaal je aanspreekt, nodig ik je uit om mijn 1 op 1 begeleiding, groepssessies of workshops te ontdekken.

Onthoud dat je jezelf niet hoeft te veranderen. Kom thuis bij jezelf. Steeds opnieuw.

Met warme groeten,
Médéric Delvaulx